นางเเมววิงวอนขอร้องพระพรหมว่า
“ขอให้ท่านเมตตา เสกให้หม่อมฉันกลายเป็นหญิงสาวด้วย เถิดเพคะ หม่อมฉันหลงรักชายหนุ่มผู้นั้นเหลือเกิน”
พระพรหมเวทนาจึงเสกให้นางเเมวกลายเป็นคน
“ถ้าอยากเป็นคน ก็ต้องเป็นให้ตลอดนะ”
พระพรหมตรัสเเล้วก็คอยส่องทิพยเนตรดูนางเเมวต่อไป
วันหนึ่งนางเเมวในร่างหญิงสาวกำลังพรอด รักกับชายหนุ่ม อย่างหวานชื่น ครั้นมีหนูตัวหนึ่งวิ่งผ่านมา หญิงสาวก็กระโดด เข้าตะครุบหนูมากินในทันใด
พระพรหมจึงทรงสาปให้หญิงสาวกลับเป็นนางเเมวดังเดิม
คติสอนใจจากนิทานอีสปเรื่องนี้:
“ยากที่ผู้ใดจะละทิ้งสันดานเดิม”
