มดตัวหนึ่งกระหายน้ำ พยายามไต่ไปกินน้ำที่นำพุแต่พลาดตกและไหลไปตามลำธาร นกเขาตัวหนึ่งเห็นมดตะเกียกตะกายพยายาม
ว่ายเข้าฝั่งจึงจิกใบไม้ทิ้งลงไปให้เกาะ เมื่อขึ้นฝั่งได้แล้วมดเห็นนายพรานคนหนึ่งกำลังจะใช้ตาข่ายเหวี่ยงจับนกเขา มดจึงรีบวิ่งเข้า
ไปกัดที่เท้า ทำให้นายพรานต้องทิ้งตาข่ายปัดมด ด้วยเหตุนี้นกเขาจึงรู้ตัวบินหนีไปได้
คติสอนใจจากนิทานอีสปเรื่องนี้:
“การมีน้ำใจช่วยเหลือผู้อื่นย่อมได้รับความดีตอบแทน”
