นิทานอีสป เรื่อง แม่ตุ่นกับลูกตุ่น

 

เเม่ตุ่นตัวหนึ่งเพิ่งคลอดลูกตุ่นตัวน้อยๆ น่ารัก

 

เเต่ลูกตุ่นนั้นยังไม่ทันจะลืมตาได้ก็เริ่มโอ้อวดว่า

 

“เเม่จ๊ะ เเม่จ๋า ลูกมองเห็นเเล้วล่ะ เห็นชัดเลยจ้ะ”

เเม่ตุ่นประหลาดใจนักจึงทดสอบด้วยการเอากำยานก้อนหนึ่ง ก้อนหนึ่ง มาวางต่อหน้าเเล้วถามว่า

 

“เเล้วนี่ล่ะจ๊ะ ลูกมองเห็นไหม บอกเเม่วิว่าคืออะไร”

 

ลูกตุ่นมองไม่เห็นก็ตอบมั่วๆ ว่า

 

“ก้อนหินไงล่ะจ๊ะเเม่”

 

เเม่ตุ่นมองไม่เห็นพลางตำหนิลูกว่า

 

“ลูกจ๋า ตาของลูกยังมองไม่เห็น จมูกก็ยังไม่ได้กลิ่นอีกด้วย”

 

คติสอนใจจากนิทานอีสปเรื่องนี้:

“การชอบโอ้อวดเกินจริง จะทำให้ผู้อื่นเห็นข้อบกพร่องในด้านอื่นๆ ของเราเพิ่มขึ้น”