ลาตัวหนึ่งบรรทุกเกลือเต็มหลังมาจากริมทะเล
ระหว่างทางกลับบ้านต้องข้ามลำธาร บังเอิญลาลื่นล้มลง เกลือละลายไปในน้ำเสียมาก เมื่อเดินทางต่อไปมันจึงรู้สึกว่า เบาหลังสบายนัก
ครั้งต่อไปเมื่อเจ้านายไปซื้อเกลือที่ริมทะเลอีก ลาก็เเกล้งลื่นล้ม ในลำธารอีกเพื่อจะได้ไม่ต้องเเบกเกลือหนักๆ กลับบ้าน
เจ้านายของลารู้ทันอุบายนั้น จึงได้พาลาไปซื้อฟองน้ำในคราว ต่อไป
เเม้จะรู้สึกว่าไม่หนักนัก เเต่ลาก็ยังเเกล้งล้มในลำธารเหมือนเดิม อีก คราวนี้น้ำจึงซึมเข้าไปเต็มเนื้อฟองน้ำจนชุ่มโชก
ลาจึงต้องบรรทุกของที่มีน้ำหนักเพิ่มกว่าเดิมอีกหลายเท่า
คติสอนใจจากนิทานอีสปเรื่องนี้:
“เเผนการบางอย่างก็ใช้ไม่ได้กับทุกสถานการณ์”
