ณะขุนนางเเห่งนครหนึ่งหารือกันเรื่องซ่อมเเซมกำเเพงเมือง
ขุนนางคนหนึ่งมาจากตระกูลช่างไม้ได้เสนอขึ้นว่า
“ใช้ไม้ซุงทำกำเเพง รับรองว่าเเข็งเเรงเเน่นอน”
ขุนนางคนที่สองมาจากตระกูลช่างทำหนังก็เสนอว่า
“ใช่หนังสัตว์สิ ทั้งทนทานเเละเเข็งเเรง”
ขุนนางคนที่สามมาจากตระกูลช่างก่ออิฐก็เสนอว่า
“ไม่ซุงกับหนังสัตว์หรือจะสู้อิฐได้”
คติสอนใจจากนิทานอีสปเรื่องนี้:
“คนเราย่อมคิดว่าสิ่งที่ตนถนัดนั้นเป็นสิ่งที่ดีที่สุด”
