สุนัขจิ้งจอกเฒ่านั่งคุย กับหมีเฒ่าถึงประวัติชีวิตของพวกตน
ตั้งแต่วัยหนุ่มจนถึงวัยชราอย่างภาคภูมิใจ
” ข้านะ ไม่เคยไปกินคนที่ตายแล้วเลยนะ เจ้ารู้หรือไม่ ”
หมีอวดในความมีคุณธรรมของตน
แต่สุนัขจิ้งจอกหัวร่อเบาๆ พลางว่า..
” ถ้าเจ้าอยากให้ใครนับถือ เจ้าก็ไม่ควรกินคนที่ยังมีชีวิตอยู่ ”
คติสอนใจจากนิทานอีสปเรื่องนี้:
“ช่วยคนที่ยังไม่ตาย ย่อมเป็นที่น่านับถือกว่าช่วยคนที่ตายไปแล้ว”
