เช้าวันหนึ่งเมื่อชาวนาเดินเข้าไปในเล้าเห็นห่านที่เลี้ยงไว้ตัวหนึ่งออกเป็นทองคำก็รู้สึกดีใจและตื่นเต้นรีบนำไข่ไปให้ภรรยาดู เมื่อ
ทั้งสองนำไข่ทองคำไปขายก็ได้เงินมาจำนวนหนึ่งเพียงพอที่จะใช้จ่ายในครอบครัวและซื้อสิ่งของที่ต้องการ วันต่อมาแม่ห่านตัว
เดิมก็ออกไข่เป็นทองคำอีก สองสามีภรรยาต่างดีอกดีใจที่มีห่านวิเศษไว้ในครอบครองทุกเช้าจึงเก็บไข่ห่านทองคำไปขายจนมี
ฐานะร่ำรวยขึ้น
“เราจะมัวเก็บไข่ห่านทองคำไปขายวันละฟองอยู่ทำไม สู้จับห่านมาฆ่านำทองทั้งหมดที่มีอยู่ในท้องของมันไปขายทีเดียวไม่ดีกว่า
หรือ” เมื่อปรึกษากับภรรยาของตนและมีความเห็นตรงกัน ชาวนาจงนำห่านมาฆ่า แต่เมื่อผ่านออกดูปรากฏว่าภายในท้องห่านมีแต่
คติสอนใจจากนิทานอีสปเรื่องนี้:
“โลภมากมักลาภหาย”
