ดอกไม้ประจำจังหวัด	มุกดาหาร
ชื่อดอกไม้	ดอกช้างน้าว
ชื่อสามัญ
ชื่อวิทยาศาสตร์	Ochna integerrima (Lour.) Merr.
วงศ์	OCHNACEAE
ชื่ออื่น	กระแจะ (ระนอง), กำลังช้างสาร (กลาง), ขมิ้นพระต้น (จันทบุรี), ควุ (กะเหรี่ยง-นครสวรรค์), แง่ง (บุรีรัมย์), ช้างน้าว ตานนกกรด (นครราชสีมา), ช้างโน้ม (ตราด), ช้างโหม (ระยอง), ตาชีบ้าง (กะเหรี่ยง-เชียงใหม่), ตาลเหลือง (เหนือ), ฝิ่น (ราชบุรี), โว้โร้ (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี)
ลักษณะทั่วไป	ต้นสูง 3–8 เมตร ผลัดใบ เรือนยอดรูปใบหอก ขอบใบจักถี่ ใบเรียบเกลี้ยงเป็นมัน ออกดอกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง 2–8 ดอก มี 5–10 กลีบ สีเหลืองดอกร่วงง่าย มีกลิ่นหอมอ่อน ออกดอก เดือนมกราคม–พฤษภาคม ผลกลม เมื่อแก่เป็นสีดำมัน กลีบเลี้ยงยังคงติดอยู่บนผล แล้วเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นแดง
การขยายพันธุ์	เพาะเมล็ด, ตอนกิ่ง, ตัดชำ
สภาพที่เหมาะสม	ดินร่วน ระบายน้ำดี แสงแดดจัด
ถิ่นกำเนิด	เอเชียตะวันออกเฉียงใต้

เชียงราย	เชียงใหม่	น่าน	พะเยา	แพร่
แม่ฮ่องสอน	ลำปาง	ลำพูน	อุตรดิตถ์

กาฬสินธุ์	ขอนแก่น	ชัยภูมิ	นครพนม	นครราชสีมา
บึงกาฬ	บุรีรัมย์	มหาสารคาม	มุกดาหาร	ยโสธร
ร้อยเอ็ด	เลย	ศรีสะเกษ	สกลนคร	สุรินทร์
หนองคาย	หนองบัวลำภู	อำนาจเจริญ	อุดรธานี	อุบลราชธานี

กรุงเทพมหานคร	กำแพงเพชร	ชัยนาท	นครนายก	นครปฐม
นครสวรรค์	นนทบุรี	ปทุมธานี	พระนครศรีอยุธยา	พิจิตร
พิษณุโลก	เพชรบูรณ์	ลพบุรี	สมุทรปราการ	สมุทรสงคราม
สมุทรสาคร	สระบุรี	สิงห์บุรี	สุโขทัย	สุพรรณบุรี
อ่างทอง	อุทัยธานี

จันทบุรี	ฉะเชิงเทรา	ชลบุรี	ตราด	ปราจีนบุรี
ระยอง	สระแก้ว

กระบี่	ชุมพร	ตรัง	นครศรีธรรมราช	นราธิวาส
ปัตตานี	พังงา	พัทลุง	ภูเก็ต	ยะลา
ระนอง	สงขลา	สตูล	สุราษฏร์ธานี

ดอกไม้ประจำจังหวัดมุกดาหาร

ดอกช้างน้าว ดอกไม้ประจำจังหวัดมุกดาหาร

ดอกไม้ประจำจังหวัด