ด้วยเพราะเป็นสัตว์เลี้ยงอยู่ในบ้านเดียวกัน เเมวจึงเเวะไปเยี่ยม เเม่ไก่ที่นอนป่วยอยู่ในรังหลังบ้าน
“เพื่อนเอ๋ย เจ้านอนป่วยไข้อยู่อย่างนี้ถ้ามีอะไรจะให้ช่วยก็บอก ได้เลยนะ เราอยู่้บ้านเดียวกัน ไม่ต้องเกรงใจ ถึงข้าจะเคยไล่กัด เจ้าในบางครั้งก็เถอะ อย่าถือสาเลยนะ นี่ข้ามาเยี่ยมเจ้าเพราะ หวังดีจริงๆ”
เเม่ไก่จึงพยายามยิ้มก่อนจะเอ่ยว่า
“ถ้าเจ้าหวังดีก็ช่วยกลับไปกลับไปก่อนเถอะนะเพื่อนเอ๋ย ถ้าเจ้า มาเยี่ยมอย่างนี้ข้าก็ยิ่งกลัวเจ้า เเละคงจะป่วยหนักขึ้นเป็นเเน่”
คติสอนใจจากนิทานอีสปเรื่องนี้:
“เเขกบางประเภทก็ไม่เป็นที่พึงปรารถนาของเจ้าบ้าน”
