นงานเลี้ยงรื่นเริงของบรรดาสารพัดสัตว์นั้น สัตว์ต่างๆนั้น พากันลุกขึ้นมาเต้นรำอวดเพื่อนๆ ด้วยทาทางแปลกๆเป็นที่สนุกสนาน
พวกลิงก็ออกมาโชว์ลีลาท่าเต้น เหล่าผู้ร่วมงานก็พากันปรบมือชื่นชอบเป็นการใหญ่ เมื่อเห็นท่าทางกระโดดโลดเต้นอย่างคล่อง
แคล่วว่องไวของพวกลิงที่โดดเด่นกว่าสัตว์ตัวอื่นๆ
ในงานนั้นมีอูฐอยู่ตัวหนึ่งซึ่งมาร่วมสังสรรค์ด้วย อูฐเห็นลิงเต้นจนเป็นที่ฮือฮาของเพื่อนๆ จึงคิดว่าตนเองก็สามารถเต้นโชว์ให้
เพื่อนพ้องน้องพี่ชื่นชอบได้เช่นกัน
เมื่อคิดดังนั้นอูฐก็ลุกขึ้นมาเต้นกลางงานบ้าง แต่ว่ารูปร่างอันใหญ่โตเทอะทะจึงทำให้มันเต้นอย่างเงอะงะงุ่มง่าม จนเพื่อนๆต้องพา
กันหยิบท่อนไม้และก้อนหินมาขว้างปาเพื่อไลให้มันออกไปจากงาน ด้วยเพราะรำคาญจนหมดสนุกกันไปทั้วๆ
คติสอนใจจากนิทานอีสปเรื่องนี้:
“ความสามารถของเเต่ละคนย่อมแตกต่างกันไป บางอย่างถ้าเราทำไม่ได้ก็ไม่ต้องพยายามทำ นิ่งอยู่เฉยๆ ยังดีกว่าและย่อมไม่มีอะไรเสื่อมเสีย”
