บรรยายโวหาร คืออะไร ? มีลักษณะอย่างไร [พร้อมตัวอย่าง]
บรรยายโวหาร เป็นหนึ่งในรูปแบบการเขียนที่น่าสนใจและนับว่าเป็นทักษะที่สำคัญในการเพิ่มความน่าสนใจให้กับบทความหรือเรื่องราวที่เราเขียน โดยสำนวนจะเน้นการเล่าอย่างละเอียดตามความเป็นจริง และมีความต่อเนื่องตามลำดับขั้นตอน เพื่อดึงดูดผู้อ่านให้มีความสนใจต่อเนื้อหาอย่างมากขึ้น ในบทความนี้จะพาทุกคนไปเรียนรู้เกี่ยวกับ บรรยายโวหาร คืออะไร หลักการเขียนบรรยายโวหารให้น่าสนใจ พร้อมตัวอย่างบรรยายโวหารแบบต่าง ๆ
บรรยายโวหาร คืออะไรบรรยายโวหาร หมายถึงสำนวนที่ใช้ในการเล่าเรื่องราวหรือเหตุการณ์ต่าง ๆ ให้ความต่อเนื่องและสัมพันธ์กัน เพื่อให้ผู้อ่านทราบถึงเรื่องราวโดยรวมที่เกิดขึ้น เช่น ใคร ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร ดังนั้นสำนวนที่ใช้จะต้องมีความกระชับชัดเจน ตรงไปตรงมา พูดถึงแต่สาระสำคัญไม่แต่งเสริมเพิ่มเติมอะไรมากมาย งานเขียนที่นิยมใช้บรรยายโวหาร ได้แก่ บทความ รายงานวิทยานิพนธ์ ตำรา การเขียนเล่าเรื่องราว เป็นต้น
4 หลักการเขียนบรรยายโวหาร
การเขียนบรรยายโวหารให้มีความน่าสนใจ สื่อสารออกมาได้ตรงตามวัตถุประสงค์ และผู้อ่านสามารถเข้าใจได้นั้น จะมีหลักสำคัญด้วยกันทั้งหมด 4 ข้อ โดยแต่ละข้อสามารถอธิบายให้เข้าใจมากขึ้นได้ดังต่อไปนี้
1. เรื่องที่เขียนต้องเป็นเรื่องจริง
ผู้เขียนควรมีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องที่จะเขียนเป็นอย่างดี เพื่อให้สามารถสื่อสารออกมาได้อย่างถูกต้อง ชัดเจน และตรงไปตรงมา โดยข้อมูลเหล่านั้นอาจจะมาจากประสบการณ์ส่วนตัวของผู้เขียนหรือการค้นคว้าและศึกษาข้อมูลเพิ่มเติม
2. เลือกเขียนเฉพาะสาระสำคัญ
เมื่อเขียนบรรยายโวหารควรเน้นไปที่สาระสำคัญและเนื้อหาหลัก ไม่ควรเน้นรายละเอียดที่มากเกินไป การใช้คำว่าโวหารในการสร้างบรรยายช่วยให้เนื้อหามีความกระชับและตรงไปตรงมา ผู้อ่านจะได้รับข้อมูลอย่างถูกต้องและชัดเจน
3. ใช้ภาษาให้เข้าใจง่าย
การใช้ภาษาที่เข้าใจง่ายเป็นสิ่งสำคัญในการเขียนบรรยายโวหาร และหากต้องการให้สิ่งที่จะสื่อสารถึงผู้อ่านมีความชัดเจนและเห็นภาพมากขึ้น สามารถใช้อุปมาโวหารและสาธกโวหารเพื่อช่วยในการแสดงความคิดหรืออธิบายได้ แต่ต้องระมัดระวังไม่ใช้มากจนเกินไปเพราะอาจทำให้สาระสำคัญของเนื้อหาลดลง
4. เรียบเรียงเรื่องราวให้ต่อเนื่องและสัมพันธ์กัน
ในการเขียนบรรยายโวหารควรรักษาความต่อเนื่องและความสัมพันธ์ในเรื่องราวให้สอดคล้องกันและใช้เชื่อมโยงเนื้อหาให้มีความเกี่ยวข้อง เพื่อให้ผู้อ่านสามารถติดตามเรื่องราวได้อย่างราบรื่น
บรรยายโวหาร และ พรรณนาโวหาร มีความใกล้เคียงกัน
บรรยายโวหารและพรรณนาโวหาร ถือเป็นสำนวนการเขียนที่มีความใกล้เคียงกันเนื่องจากเป็นลักษณะของการบรรยายและบอกเล่าเรื่องราวเช่นเดียวกัน ทำให้หลายคนเกิดความสับสนอยู่บ่อยครั้ง แต่ทว่าความแตกต่างของโวหารสองประเภทนี้คือ
- บรรยายโวหาร เน้นการเล่าเรื่องราวอย่างละเอียด เนื้อความจะค่อนข้างมีความชัดเจน ตรงไปตรงมา
- พรรณนาโวหาร เป็นการเล่าเรื่องราวที่มีการสอดแทรกความรู้สึกเข้าไปด้วย เพื่อให้คนอ่านเห็นภาพและเกิดความรู้สึกคล้อยตามไปกับเรื่อง
ข้อความที่ใช้บรรยายโวหาร
ผึ้งหลายตัวกำลังบินตอมดอกบัวในสระ
ข้อความที่ใช้พรรณนาโวหาร
ผึ้งตัวใหญ่ตัวน้อยหลายตัวสุดที่จะคณานับกำลังบินขวักไขว่ไปมาตอมดอกบัวซึ่งกำลังเบ่งบานดุจหญิงสาววัยแรกแย้มในสระสีเขียวใสดั่งมรกต
ประเภทงานเขียนที่นิยมใช้บรรยายโวหาร มีอะไรบ้าง
ในภาษาไทยมีงานเขียนหลายประเภทที่นิยมใช้บรรยายโวหาร ในการอธิบายเรื่องราวเหตุการณ์ต่าง ๆ เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจง่าย เช่น
1. บทความเชิงวิชาการ
ในงานเขียนวิชาการ เรามักจะพบกับการใช้บรรยายโวหารเพื่อเสนอความรู้และสิ่งที่ได้รับการศึกษาให้กับผู้อ่าน โดยมักมีการสร้างตัวอย่าง กรณีศึกษา หรืออ้างอิงจากงานวิจัยเพื่อให้เห็นภาพรวมของเรื่องที่กล่าวถึง
2. บทความเพื่อส่งเสริมและประชาสัมพันธ์
ขณะที่ในบทความที่เกี่ยวกับการส่งเสริมและประชาสัมพันธ์ผลิตภัณฑ์หรือบริการ มีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง เพราะจะช่วยเรียกความสนใจและเชื่อมโยงผู้อ่านกับสารที่ต้องการจะสื่อได้อย่างชัดเจน
3. บทความวิพากษ์
ในบทความที่มีลักษณะวิพากษ์ การบรรยายโวหารมีบทบาทสำคัญในการอธิบายหลักการหรือประเด็นที่ถูกวิพากษ์ โดยการบรรยายโวหารช่วยเชื่อมโยงความคิดระหว่างเหตุการณ์หรือข้อมูลต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง
ตัวอย่างบรรยายโวหาร
“ช้ำงยกขาหน้าให้ควำนเหยียบขึ้นนั่งบนคอ ตัวมันสูงใหญ่ ใบหูไหวพะเยิบ หญิงบนเรือนลงบันไดมาข้างล่าง เธอชูแขนยืนผ้าขำวม้ำและข้าวห่อใบตองขึ้นไปให้เขา”
(นิคม รำยวำ : ตลิ่งสูงซุงหนัก)
“ตามถนนหนทาง ท่าเรือและสถานที่สาธารณะในเมืองสิงคโปร์มีเชลยทหารญี่ปุ่นถูกเกณฑ์ ไปทำงานโยธาเป็นกลุ่ม ๆ ทั่วไปหมด ทุกคนอยู่ในสภำพผู้แพ้ คือ หงอยเหงาเศร้ำซึมและส่วนใหญ่มักจะมีร่างกายซูบผอม ทุกคนไม่สวมเสื้อ นุ่งแต่กำงเกงขำสั้นสีกากี สวมหมวกทหาร ที่หน้าหมวกมีเครื่องหมายแสดงยศ พ่อเห็นเชลยเหล่านั้นทำงานตากแดดจนเนื้อตัวไหม้เกรียม น่าเวทนาจริง ๆ ญี่ปุ่นเป็นชาติที่อยู่ในกรอบวินัยอย่างเข้มงวด เมื่อเป็นฝ่ายแพ้ก็ยอมแพ้อย่าง “ศิโรราบ” แต่เท่าที่พอได้ยินจำกคนทั่วไปในประเทศที่ญี่ปุ่นเข้าไปยึดครอง เช่น พม่า มลายา ชวา สุมาตรา ตลอดจนสิงคโปร์เอง เวลำเป็นฝ่ำยชนะ ญี่ปุ่นก็กำเริบเสิบสานแสดงอำนาจบำตรใหญ่ไม่ใช่เล่นเหมือนกัน”
(กรุณา กุศลาลัย : ชีวิตที่เลือกไม่ได้)
“หล่อนนึกถึงบ้านริมสวนในวัยเด็กที่มักจะชวนเพื่อน ๆ มุดรั้วลวดหนำมเข้ำไปเล่นในสวนเล็ก ๆ แห่งนั้น เก็บชมพู่ มะปรำง หรือละมุดสีดำที่ติดกิ่งเรี่ย ๆ กินกันเพลิดเพลิน บางทีก็ลุยลงไปจับปลำเข็มหำงแดงหรือปลำหัวตะกั่วในท้องร่องสวน หรือไม่เช่นนั้นก็นั่งทอดหุ่ยกันที่ริมคลอง คอยดูเรือกาแฟบีบแตรลมปู๊นแป๊นที่มีขนมแห้ง ๆ อย่ำงถั่วตัดหรือตุ๊บตั๊บ ไม่ก็ขนมขี้แมวสีม่วงแดง สีชมพูอยู่ในขวดโหล”
(ประภัสสร เสวิกุล : ไฟ)
สรุป
การบรรยายโวหารเป็นเทคนิคการเขียนที่สร้างความน่าสนใจให้กับเนื้อหาที่เราเขียน การเลือกใช้วิธีการเขียนบรรยายโวหารที่เหมาะสมกับเนื้อหาเป็นสิ่งสำคัญเพราะจะช่วยให้ผู้อ่านสามารถเข้าใจเนื้อหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตามควรใช้หลักการเขียนบรรยายโวหารอย่างครบถ้วนเพื่อให้สารที่ต้องการจะสื่อออกไปนั้นมีความละเอียด ครบถ้วน และเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กันตลอดเรื่อง